Mirosław Berliński
MIROSŁAW BERLIŃSKI |
BIOGRAFIA:
Mirosław Berliński urodził się 29 kwietnia 1960 r. w Rybniku. W tamtym czasie w drużynie Górnika startował jego ojciec - Bogdan, który postanowił przenieść się wraz z rodziną do Trójmiasta. Swoją karierę kontynuował w Wybrzeżu, a po jej zakończeniu w 1976 r., do gdańskiej szkółki wstąpił jego syn - Mirek. Berliński junior licencję żużlową uzyskał w 1976 roku.
Już w następnym sezonie nie stale znalazł się w pierwszej drużynie Wybrzeża, a przy okazji zanotował też udany występ w rozgrywkach Srebrnego Kasku, gdzie zajął czwartą lokatę. W 1978 r. Mirosław Berliński zdobył wraz z kolegami z zespołu drużynowe wicemistrzostwo Polski, startując w czternastu spotkaniach I ligi (średnia 1,34 w 52 biegach). Pierwsze większe sukcesy przyszły w roku 1980. Wtedy to Berliński z 14 pkt. na koncie zdobył tytuł Młodzieżowego Indywidualnego Mistrza Polski na torze w Lesznie, pokonując w barażowym pojedynku faworyta gospodarzy - Grzegorza Sternę. Zajął też III miejsce w Brązowym Kasku, wywalczył wraz z kolegami młodzieżowe drużynowe wicemistrzostwo Polski oraz wraz z Janem Kołackim awansował do finału MMPPK w Bydgoszczy. W lidze zdobył 176 pkt. w 18 spotkaniach. Wziął też udział w indywidualnych mistrzostwach Europy juniorów (pod tym szyldem rozgrywano wówczas światowy czempionat). Kolejno: wygrał ćwierćfinał w Szumen (Bułgaria) z 13 pkt., w półfinale zajął zajął trzecie miejsce z 12 punktami co dało mu prawo startu w finale tych rozgrywek w Pocking. Tam niestety gdańszczanin nie dał rady bardziej utytułowanym zawodnikom i uplasował się dopiero na XV miejscu.
Kolejny sezon to ponownie sukcesy. Berliński na torze w Świętochłowicach zdobył Brązowy Kask, a na torze w Toruniu Srebrny Kask. Ponadto zaliczył finały MIMP i Złotego Kasku. Znalazł się też ponownie w finale IMŚJ. Tym razem w Slanach (ówczesna Czechosłowacja) uzyskał dobre VIII miejsce. Rok 1982 to III lokata w rozgrywkach Złotego Kasku, I miejsce w turnieju o Puchar Międzynarodowych Targów Poznańskich, wygrana w VI turnieju indywidualnym o Puchar Prezydenta Miasta Gdańska i występ w finale IMP w Zielonej Górze (XI miejsce z 5 pkt.). W rozgrywkach ligowych zaś Berliński był obok Zenona Plecha filarem zespołu. Jego średnia biegowa to 2,41 w 17 spotkaniach. W sezonie następnym w eliminacjach IMŚ doszedł aż do finału kontynentalnego, a w lidze okazał się ponownie mocnym punktem Wybrzeża. Miał wtedy dopiero 23 lata i wszyscy przepowiadali mu wielkie sukcesy.
Żużel jest jednak bardzo niebezpiecznym sportem. Odczuł to na swej skórze właśnie Berliński. Na początku 1984 roku, podczas zgrupowania kadry zawodników w Ferganie (ZSRR), uległ groźnej kontuzji kręgosłupa. Miało to wielki wpływ na jego dalszą karierę. Uległa ona widocznemu zahamowaniu. Wprawdzie w 1985 r. Mirek wrócił na tor, ale ciężka kontuzja zostawiła po sobie ślady, co było widać w jego jeździe. Nie przeszkodziło mu to jednak w zdobyciu wraz z Wybrzeżem kolejnego drużynowego wicemistrzostwa Polski. W rozgrywkach Złotego Kasku zajął II miejsce i walnie przyczynił się do awansu swojego zespołu do finału MPPK, w którym to para Plech i Dzikowski zdobyła tytuł mistrzowski. Berliński wziął też udział w finale IMP w Gorzowie (XIII miejsce z 3 pkt.).
W roku 1986 ponownie awansował do finału IMP (17 lokata - 0 pkt.). Ponadto zdobył wraz z Plechem i Stenką II miejsce w MPPK na torze toruńskiego Apatora. W następnych latach Mirosław Berliński był dalej mocnym punktem Wybrzeża, jednak forma powoli malała. Nie był to już ten zawodnik sprzed roku 1984. Jego wyniki nie były tak oszałamiające i znaczące. Wygrał wprawdzie kilka turniejów, ale rezultatów w rozgrywkach mistrzowskich zaczęło brakować. Ostatecznie przed rozpoczęciem rozgrywek 1993 r. podjął decyzję o zakończeniu występów.
Mimo tych przeciwności losu, Berliński po dzień dzisiejszy pozostaje liderem klasyfikacji gdańskich pod względem liczby zdobytych punktów w lidze (2170,5 pkt., drugi na liście Jarosław Olszewski ma ich 1743) i nie zanosi się na to, aby w najbliższym czasie ktoś miał mu dorównać. Po zakończeniu kariery, od 1993 roku Mirosław Berliński pracował kolejno w: Gdańskim Klubie Sportowym Wybrzeże, Gdańskiej Korporacji Sportowej Wybrzeże, GKS Wybrzeże SA oraz Gdańskim Klubie Żużlowym. Podmioty zarządzające zespołem ligowym ulegały zmianie, ale on niezmiennie trwał na posterunku. Pracował jako: trener pierwszej drużyny, trener młodzieży, kierownik zawodów, kierownik drużyny i toromistrz.
Z klubem pożegnał się w czerwcu ubiegłego roku, co dla gdańskiego żużla oznaczało koniec blisko 50-letniej (!) epoki. Obecnie Mirosław Berliński pełni rolę komisarza toru na meczach ligowych. Obecne władze Wybrzeża zamierzają wystąpić o nazwanie jednej z trybun jego imieniem, gdy tylko stadion doczeka się modernizacji.
Mirosław Berliński w Wybrzeżu | |||||
Sezon | Biegi | Punkty | Bonusy | Suma | Śr. Biegowa |
1977 | 13 | 6 | 0 | 6 | 0,462 |
1978 | 56 | 61 | 13 | 74 | 1,321 |
1979 | 96 | 183,5 | 12 | 195,5 | 2,036 |
1980 | 102 | 176 | 8 | 184 | 1,804 |
1981 | 79 | 155 | 6 | 161 | 2,038 |
1982 | 88 | 206 | 6 | 212 | 2,409 |
1983 | 89 | 226 | 1 | 227 | 2,551 |
1984 | - | - | - | - | - |
1985 | 90 | 212 | 3 | 215 | 2,389 |
1986 | 84 | 177 | 2 | 179 | 2,131 |
1987 | 94 | 155 | 5 | 160 | 1,702 |
1988 | 60 | 88 | 7 | 95 | 1,583 |
1989 | 92 | 140 | 11 | 151 | 1,641 |
1990 | 90 | 180 | 5 | 185 | 2,056 |
1991 | 97 | 157 | 16 | 173 | 1,784 |
1992 | 62 | 48 | 7 | 55 | 0,887 |
SUMA | 1192 | 2170,5 | 102 | 2272,5 | 1,906 |