Śladami przeszłości (8) Jarosław Olszewski

05.11.2019, 13:21

W tym tygodniu w ramach cyklu śladami przeszłości przedstawimy wam kolejnego legendarnego żużlowca gdańskiej ekipy. Dziś przyszedł czas na Jarosława Olszewskiego, trenera, działacza i drugiego najskuteczniejszego zawodnika w historii Wybrzeża.

Trójmiejska krew

Jarosław Olszewski urodził się w 1969 roku w Gdyni. Tam mieszkał i dorastał, tam też powoli zaczęło budzić się w nim zainteresowanie sportem żużlowym. W końcu spróbował swoich sił w gdańskiej szkółce, co stało się początkiem bogatej kariery zawodniczej Olszewskiego. Licencję Ż udało mu się uzyskać w 1985 roku i już wtedy zaliczył debiut w spotkaniu ligowym. Niestety nie udało mu się w nim zdobyć chociażby punktu. Na stałe w składzie klubu znad morza zadomowił się w kolejnym roku, powoli udowadniając swoją wartość i zdobywając zaufanie klubu i kibiców. W pierwszym sezonie udało mu się uzyskać średnią 0,50 startując w 52 biegach. Z roku na rok jego dyspozycja jak i rola w zespole systematycznie wzrastała. Przykładowo już po trzech latach legitymował się on godną pozazdroszczenia średnią 2,07. Gdańszczanie mogli się więc ponownie cieszyć z utalentowanego wychowanka.

Rozwój kariery

Na większe sukcesy Olszewski musiał poczekać. Po odjechaniu pierwszego pełnego sezonu w 1986 roku i zdobyciu pierwszych szlifów już w nadchodzącym roku miały nadejść efekty. Z pewnym bagażem doświadczeń wszedł w kolejny sezon, który okazał się dla niego bardzo udany. Wywalczył tytuł drugiego wicemistrza Polski, co dla środowiska żużlowego było sporym zaskoczeniem. Dzięki temu sukcesowi zawodnik przestawał być anonimowy. Jak się okazało pierwsze trofeum spowodowało lawinę kolejnych. W kolejnym sezonie zdominował on rozgrywki brązowego i srebrnego kasku w obu zwyciężając, udało mu się również awansować do finału IMŚJ. W następnych latach zdobywał kolejne trofea. Wraz z Tomaszem Gollobem w 1989 roku wygrali MMPPK, rok później zajął wysokie czwarte miejsce w finale IMŚJ we Lwowie. Jest też czterokrotnym uczestnikiem IMP, najwyższe trzecie miejsce udało mu się zdobyć we Wrocławiu pod koniec swojej kariery w Wybrzeżu. Wielokrotnie powoływany do kadry narodowej, początkowo młodzieżowej, później seniorskiej, w lidze również bardzo solidny zawodnik. Regres w jego karierze rozpoczął się, kiedy w 1986 roku sprzedany został do pilskiej Polonii.

Gasnąca gwiazda

Zmiana barw klubowych ewidentnie nie służyła Olszewskiemu. W następnych sezonach jego forma spadała, choć w pilskiej Polonii udało mu się zdobyć trzy medale DMP. W 1999 roku nie występował w żadnym klubie. Następnie przeniósł się na Górny Śląsk, aby tam bronić barw Śląska Świętochłowice. Przełom nie nastąpił, Olszewski odjechał w sezonie sześć meczy wykręcając średnią na poziomie 1,633 punktu. Po krótkim epizodzie na południu Polski wydawało się, że to definitywny koniec kariery wychowanka Wybrzeża. Jednak w 2002 roku, pod koniec sezonu zakontraktowali go działacze TŻ Opole, w ich barwach wystapił jedynie w barażowym spotkaniu z Gwardią Warszawa. W trudnych warunkach zdobył cztery punkty w pięciu wyścigach. Oficjalnie Olszewski kevlar na kołku zawiesił w 2005 roku i wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam okazyjnie występował w zawodach i wspierał młodych amerykańskich adeptów czarnego sportu. Po latach wrócił do Trójmiasta, gdzie objął pracę trenera szkółki miniżużlowej, pracował w niej do 2014. Odnalazł się takżę w biznesie, prowadzi między innymi sklep rowerowy. Jego ostatni epizod z klubem znad morza miał miejsce w 2018, kiedy ponownie prowadził treningi na minitorze. W bieżącym roku jego obowiązki przejął Marcel Szymko.

Autor: Redakcja