Mateusz Tonder zawodnikiem Zdunek Wybrzeża

10.10.2023, 11:55

Mateusz Tonder dołączył do Zdunek Wybrzeża Gdańsk. Wychowanek Falubazu Zielona Góra, który w sezonie 2023 ścigał się dla H.Skrzydlewska Orła Łódź, będzie drugim polskim seniorem obok Krzysztofa Kasprzaka.

Mateusz Tonder urodził się 22 listopada 1999 roku w Nowej Soli. Jest wychowankiem Falubazu Zielona Góra. Treningi żużlowe rozpoczął dość późno, bo w wieku 15 lat. Licencję zdał jako 17-latek, a rok później - w sezonie 2017 - zadebiutował w meczu ligowym. Barwy macierzystej drużyny reprezentował do sezonu 2022 włącznie. W międzyczasie w sezonie 2019 startował jako gość w Polonii Bydgoszcz, z którą awansował do I ligi, a w sezonach 2020 i 2021 był gościem w II-ligowym Kolejarzu Opole. Sezon 2023 spędził w barwach H. Skrzydlewska Orła Łódź notując średnią biegową 1,418.

Sukcesy:
Drużynowy Mistrz Polski Juniorów 2019, 2020
Młodzieżowy Mistrz Polski Par Klubowych 2019, 2020

Witamy w Wybrzeżu Mateusz! Z jakimi nadziejami, planami i oczekiwaniami przenosisz się nad morze?

Mateusz Tonder: Można powiedzieć, że dopiero teraz tak naprawdę wkraczam w wiek seniorski pełną gębą, bo już nie będę zawodnikiem U24. Jeszcze w tym roki w Łodzi można powiedzieć, że miałem nad sobą z tego tytułu pewien parasol. W Gdańsku już tego nie będzie, a ja chcę pokazać się z jak najlepszej strony. Zero odpuszczania, trzeba zasuwać! W 1. Lidze naprawdę nie brakuje klasowych zawodników i jest się z kim ścigać. Zawsze dobrze mi się jeździło przy ul. Zawodników, tegoroczny występ ligowy skończyłem tu z dorobkiem 11 punktów. Nadmorski klimat najwyraźniej mi sprzyja. Moją mocną stroną są starty, a to bardzo ważny element na gdańskim obiekcie. Co ciekawe, do Wybrzeża mogłem trafić już przed rokiem. Było blisko, ale ostatecznie potoczyło się inaczej. Cieszę się, że teraz będę miał taką okazję. Kadrowo zespół zapowiada się naprawdę obiecująco. Wiem jakie są plany i wierzę, że osiągniemy dobry wynik. O Wybrzeże pytałem m.in. starszego kolegę z Orła Łódź Jakuba Jamroga. Choć rozstawał się z klubem w dość specyficznych okolicznościach i tak polecił mi Gdańsk chwaląc atmosferę jaka tu panowała, gdy w nim startował. To też dla mnie ważne.

Twoja baza zostaje w Zielonej Górze?

Tak, ale trochę się pozmienia. Chciałbym mieć drugą bazę w Gdańsku. Zamierzam startować w Bauhaus-Ligan, co wiąże się z podróżami promem do Szwecji. Pod tym kątem Gdańsk jest dla mnie bardzo dogodnym wyborem. Jeśli chodzi o sprzęt, planuję większe inwestycje, zwłaszcza w związku z tym, że jak wspomniałem, nie będę już zawodnikiem U24. Tunera nie zmieniam, bo współpraca układa się bardzo dobrze, ale muszę mieć więcej sprzętu.

Startowałeś już na wszystkich trzech poziomach rozgrywek w Polsce: w PGE Ekstralidze i 1. Lidze dla Falubazu, w 2. Lidze dla Kolejarza Opole i Polonii Bydgoszcz. Na koncie masz też starty w Szwecji i w Niemczech. To spory bagaż doświadczeń...

Rzeczywiście, przekonałem się jak smakuje jazda na najwyższym szczeblu i z czym się wiąże, ale i doskonale wiem jak wygląda na innych poziomach. Szwecja i Niemcy też mnie sporo nauczyły i szkoda tylko, że nie udało mi się zaczepić w Danii. Swego czasu pojechałem do Anglii z Adamem Skórnickim. Miałem wystartować w turnieju towarzyskim w Wolverhampton, ale został odwołany ze względu na opady deszczu. Skończyło się na tym, że obejrzeliśmy wyścigi psów, które odbywały się dookoła stadionu. Zostawiłem tam sprzęt i chciałem wrócić na drugi termin, ale ostatecznie nic z tego nie wyszło. Może i dobrze, bo nie byłem jeszcze gotowy na ten tor. Chciałbym ścigać się na Wyspach, ale w tym wypadku problem stanowi fakt, że ciężko znoszę loty samolotem.

Treningi na żużlu zacząłeś w wieku 15 lat, a to dość późno zważywszy na to, że jesteś z "żużlowej" Zielonej Góry. Dlaczego tak późno i dlaczego w ogóle żużel?

W domu zawsze był jakiś quad, motorynka albo coś w tym stylu, ale dopiero gdy kupiłem motocykl motocrossowy, zaczęło ciągnąć mnie do żużla. Mój wujek działał w Falubazie, znał klubowego mechanika i spytał czy nie chcę spróbować swoich sił. Moim pierwszym trenerem był Grzegorz Kłopot. Odjechałem kilka treningów i już po chwili odkręcałem gaz na maksa. Licencje, młodzieżówki, pierwszy mecz z Włókniarzem Częstochowa w Zielonej Górze pod okiem Marka Cieślaka... szybko poszło.

Razem z tobą w żużlu znalazł się tata...

Po pracy był ze mną na treningach, zostawaliśmy razem myć motocykle. Bardzo dużo mi pomagał. Można powiedzieć, że z pracy jechał na stadion i ze stadionu do pracy. Wszystkiego się nauczył sam, co zaowocowało tym, że dziś pracuje u Grzegorza Zengoty i radzi sobie świetnie. Teraz jesteśmy żużlową rodziną pełną gębą bo Grzesiek i moja siostra są razem, w zeszłym roku urodził im się syn.   

Czy posiadasz idoli, na których się wzorujesz?

Myślę, że właśnie Grzesiek Zengota jest kimś takim. Ma za sobą wiele ciężkich przejść, wiem ile czasu spędził w szpitalach, ale nigdy się nie poddał. Zawsze walczył o to, aby wrócić do PGE Ekstraligi i nie tylko tego dokonał, ale zrobił to w świetnym stylu. Pełny szacunek dla niego. Myślę, że to jest ktoś na kim mogę się wzorować, zwłaszcza że widzę go na co dzień i mogę obserwować go z bliska.

Jakim człowiekiem jesteś poza torem?

W parku maszyn czasem muszę odreagować, ale generalnie jestem spokojnym gościem, który dużo czasu poświęca rodzinie. W wolnym czasie interesuję się innymi sportami motorowymi: kartingami, motocrossem. Bardzo lubię wędkować, często korzystam z okazji, gdy zajeżdżamy do Szwecji. Zanim zająłem się żużlem, przerabiałem chyba wszystko jeśli chodzi o sport, ale najdłużej byłem przy piłce. Grałem nawet w juniorach Lechii Zielona Góra, na pozycji pomocnika. Sporty motorowe wzięły jednak górę i dziś żużel jest moim życiem.

Autor: Redakcja