Część VII: Od 2020

Niewiele lepszy wynik udało się osiągnąć w 2020 roku. Sezon był inny niż pozostałe - pandemia koronawirusa opóźniła start rozgrywek, potrzebne były renegocjacje kontraktów z zawodnikami z powodu niższego budżetu, obostrzenia oraz mniej kibiców na trybunach. Gdańszczanie dzięki wyjazdowej wygranej w ostatnim meczu w Tarnowie wskoczyli na czwartą pozycję w eWinner 1. Lidze, jednak play-offy się nie odbyły.

W porównaniu z sezonem 2019, nad morzem zostali: Krystian Pieszczek, Kacper Gomólski, Jacob Thorssell, Mikkel Bech i Karol Żupiński. Do Zdunek Wybrzeża dołączyli: Peter Kildemand, Robert Chmiel, Piotr Gryszpiński, Alan Szczotka i Rasmus Jensen, który okazał się strzałem w dziesiątkę i jako pierwszy porozumiał się z klubem odnośnie warunków finansowych na 2021 rok.

Dla Mirosława Berlińskiego był to ostatni sezon w roli trenera. Po zakończeniu rozgrywek działacze zdecydowali się na zmianę w sztabie szkoleniowym. Na menedżera drużyny mianowano Eryka Jóźwiaka, a trenerem młodzieży i toromistrzem został znany w Gdańsku Piotr Szymko. Karierę zakończył Bech, a zespół opuścili: Kildemand, Gomólski, Chmiel, Thorssell i Żupiński. Zostali najlepsi seniorzy, czyli Pieszczek i Jensen. Transferowe hity w postaci Viktora Kulakova i Jakuba Jamroga oraz duże pole manewru na pozycji U24 (Lukas Fienhage, Aleksandr Kajbuszew, Drew Kemp, Michał Gruchalski) miały dać Wybrzeżu awans do Ekstraligi. Niestety, wejście do play-off przyszło z dużym trudem, a i w nim czerwono-biało-niebiescy odpadli już w półfinale przeciwko Cellfast Wilkom Krosno.

Przed rozpoczęciem rozgrywek ze składu wypadł Viktor Kulakov. Miało to związek z zakazem startu rosyjskich żużlowców po ataku Rosji na Ukrainę. Dotychczasowego lidera udało się zastąpić dopiero po trzeciej kolejce, gdy osłabiony zespół miał na koncie komplet porażek. Wypożyczenie z Orła Łódź Fina Timo Lahtiego wiązało się ze sporym wydatkiem i choć seria kolejnych porażek urosła do pięciu, drużyna wreszcie odpaliła. Musiała jednak radzić sobie z plagą kontuzji Krzykowkiego, Jamroga, Trofimova a następnie Gały.

Mało tego, gdy z Grudziądza wypożyczno Wiktora Rafalskiego, ten doznał urazu na krótko przed planowanym debiutem. Ostatecznie podopieczni Eryka Jóźwiaka rzutem na taśmę wjechali do play-off, gdzie w ćwierćfinale musieli uznać wyższość Abramczyk Polonii Bydgoszcz. W osiągnięciu lepszego wyniku miało pomóc sprowadzenie z Torunia Karola Żupińskiego, ale wychowanek nie spełnił pokładanych w nim nadziei.

Jeszcze w trakcie trwania rozgrywek uzgodniono porozumienia w sprawie nowych kontraktów dla Jensena, Gały i Lahtiego, ale ostatecznei zawodnicy skorzystali z ofert innych klubów, a cały zespół został kompletnie przebudowany. W kadrze został jedynie pozyskany wcześniej z Grudziądza Miłosz Wysocki. Nad morze przenieśli się natomiast: Nicolai Klindt, Daniel Kaczmarek, Michael Jepsen Jensen, Mads Hansen i wypożyczony z Unii Leszno Keynan Rew.

Zespół, którego najsilniejszymi ogniwami okazali się Klindt i Hansen, awansował do play-off z szóstego miejsca. Apetyty w drużynie były większe, choć niektórzy eksperci przed sezonem wróżyli jej spadek. Nie pomogła kontuzja, której we wczesnym etapie sezonu doznał Jepsen Jensen. Duńczyk wypadł na kilka spotkań, a po powrocie nie odzyskał już dobrej dyspozycji z pierwszych spotkań. W dodatku w ćwierćfinale Wybrzeże trafiło na najlepszy zespół rundy zasadniczej, czyli Falubaz Zielona Góra. Dwumecz, w którym ze względu na kontuzję nie mógł wystąpić Klindt, zakończył się wysoką porażką.



Przed sezonem 2024 w związku z przejęciem rozgrywek drugiego szczebla przez Speedway Ekstraligę, drużyna została przekazana do nowopowstałej spółki akcyjnej Wybrzeże Gdańsk. Z dotychczasowego składu zostali Nicolai Klindt, Miłosz Wysocki i wychowanek Bartosz Tyburski, a do ligowego debiutu sposobił się kolejny z wychowanków Eryk Kamiński. Pozostali opuścili Gdańsk, a na ich miejsce ściągnięci zostali byli medaliści Indywidualnych Mistrzostw Świata Krzysztof Kasprzak i Niels-Kristian Iversen. Do nich dołączyli Mateusz Tonder, nadzieja brytyjskiego żużla Tom Brennan, a kontrakt bez aneksu finansowego podpisał Adrian Gała. 

Zmiana nastąpiła także w nazwie zespołu. W związku z pozyskaniem nowego sponsora tytularnego Energi z Grupy ORLEN, podopieczni menedżera Eryka Jóźwiaka przystąpią do rozgrywek Metalkas 2. Ekstraligi pod szyldem Energi Wybrzeża Gdańsk. Niestety, drużyna spisała się dalece poniżej oczekiwań. W trakcie sezonu do drużyny włączony został Gała, a także po kontuzji Klindta, Joshua Pickering, ale zmiany nie uchroniły nas przed najgorszym. Notując zaledwie jedno zwycięstwo i jeden remis w czternastu spotkaniach, zakończyła sezon na ostatnim miejscu spadając do Kraowej Ligi Żużlowej.

Rok 2025 miał przynieść szybkie odbicie i powrót na zaplecze elity. W drużynie został Iversen, do którego dołączyli rodacy Tim Sorensen i Benjamin Basso. Duński tercet zdominował ligę, a Wybrzeże pomimo porażki w drugiej kolejce w Gnieźnie, wygrało rundę zasadniczą z bilensem 11 zwycięstw na 12 spotkań. Cieniem na sezonie położyła się bardzo poważna kontuzja Daniela Kaczmarka. Ulubieniec gdańskiej publiczności wrócił nad morze, poprowadził gdański zespół do wygranej na inaugurację, a następnie uczestniczył w wypadku, który przerwał jego karierę. Na jego miejsce pozyskano Krystiana Pieszczka i choć oczekiwań nie spełnili Kacper Grzelak i Marcus Birkemose, cały sezon przebiegał pod dyktanto podopiecznych trenera Lecha Kędziory. Duża w tym zasługa kończącego wiek juniora Miłosza Wysockiego, który po słabszym początku notował bardzo dobre wyniki.

W półfinale Wybrzeże odprawiło z kwitkiem Lokomotiv Daugavpils i w dwumeczu o awans sptokało się z Polonią Piła, która wyeliminowała wcześniej Start Gniezno. Mimo porażki w Pile 41:49 wydawało się, że gdański zespół odrobi straty i awansuje do Metlkas 2. Ekstraligi. Niestety, przy pełnym stadonie Wybrzeże przegrało u siebie jeszcze wyżej niż na wyjeździe i to trzeci po sezonie zasadniczym pilanie sensacyjnie uzyskali awans.