Wspomnienie Zbigniewa Podleckiego

19.01.2021, 18:15

19 stycznia 1940 roku urodził się sp. Zbigniew Podlecki, czyli jedna z największych legend gdańskiego żużla. W latach 1962-1972 zdobył dla Wybrzeża 1260 punktów. Gdyby żył, obchodziłby swoje 81. urodziny.

Zbigniew Podlecki karierę rozpoczął w wieku 18 lat - w Neptunie - pod okiem trenera Władysława Kamrowskiego. Początki - tak jak w wielu przypadkach - nie były łatwe, jednak szkoleniowiec był przekonany o jego talencie. Wystarczyło tylko chwilę poczekać i obdarzyć młodego zawodnika zaufaniem. Cierpliwość się opłaciła, ponieważ w 1963 roku Podlecki wygrywał silnie obsadzone zawody, w zmaganiach ligowych pokonywał też znanych rywali. W następnym sezonie powołano go do kadry narodowej. 

Po raz pierwszy reprezentował Biało-Czerwone barwy podczas eliminacji indywidualnych mistrzostw świata, które odbyły się na terenie Czechosłowacji - jeździł tam bez żadnych kompleksów i zajął rewelacyjne - jak na debiutanta - drugie miejsce. Powtórzył ten wyczyn w trakcie drugiej eliminacji w Warszawie. Przegrał tylko z Antonim Woryną, obaj wywalczyli przepustkę do finału kontynentalnego. Następnie znów pojechał do Czechosłowacji, gdzie na specyficznym torze w Slanach zwyciężył Rosjanin Igor Plechanow. Podlecki zajął czwartą pozycję, dzięki temu znalazło się dla niego miejsce w finale europejskim.

Elita europejska zmierzyła się wtedy we Wrocławiu. 28 czerwca 1964 roku odniósł największy triumf w karierze - został mistrzem Europy. Był bezkonkurencyjny, wygrał wszystkie pięć wyścigów.

Kolejność wrocławskiego finału:
1. Zbigniew Podlecki (Polska) - 15
2. Bjoern Knutsson (Szwecja) - 13
3. Borys Samorodow (ZSRR) - 11
4. Ove Fundin (Szwecja) - 11
5. Igor Plechanow (ZSRR) - 11
6. Andrzej Wyglenda (Polska) - 10

W finale światowym w Goeteborgu, gdzie triumfował sławny Barry Briggs, świeżo upieczony mistrz Europy zameldował się na czwartej pozycji. Podlecki w tym samym roku wystartował jeszcze w finale DMŚ (w niemieckim Abendsbergu). Złoto wywalczyła Szwecja, nasi reprezentanci zajęli czwartą lokatę. Największy sukces w "drużynówce" świętował w sezonie 1965. Finał znów odbywał się w RFN, tym razem na torze w Kempten. Pojechał tam w towarzystwie dwóch Andrzejów - Pogorzelskiego i Wyglendy oraz Antoniego Woryny. To był wspaniały, świetnie zgrany i rozumiejący się zespół, który w pięknym stylu wywalczył złote medale.

Kolejność:
1. Polska - 38
2. Szwecja - 33
3. Wielka Brytania - 16
4. ZSRR - 7

Podlecki sprawdził swoje siły też w IMŚ. Okazał się najlepszy w pierwszej rundzie eliminacyjnej w Neubrandenburgu - w drugiej (we Lwowie) - był trzeci. W finale kontymentalnym we Wrocławiu sklasyfikowano go na dwunastej pozycji. To nie był koniec międzynarodowych sukcesów wielkiego gdańskiego żużlowca. Po dwóch latach znów pojechał w tej samej drużynie na finał DMŚ w Malmoe. Polacy ulegli tylko gospodarzom, czyli reprezentacji Szwecji. Więcej medali nie zdobył, ale wciąż liczył się w międzynarodowej rywalizacji.

Karierę tego doskonałego żużlowca zakończył wypadek. W nocy 19 sierpnia 1972 roku wracał do domu swoją 125-ką WSK. Było ślisko i ciemno, kiedy na rogu ulic Klinicznej i dzisiejszej Hallera ktoś próbował tuż przed kołem przebiec jezdnię. Podlecki postanowił ratować tego człowieka, co poświęcił swoim zdrowiem - hamulce, pisk opon, przewrotka, długi poślizg na zdradliwej kostce i potężne uderzenie plecami w żelazne słupki z łańcuchami, rozdzielające jezdnię od chodnika. Efekt: ciężka kontuzja kręgosłupa, całkowity paraliż od pasa w dół i wózek inwalidzki. Na nic zdały się wielomiesięczne zabiegi i ogromne zaangażowanie klubowego chirurga.

Nie poddał się. Choć przykuty do wózka, spędzał swe dni pracowicie i użytecznie. Nawet wiele lat po wypadku nie stracił kontaktu z klubem, bywając częstym, gorąco oklaskiwanym, honorowym gościem na zawodach żużlowych. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 8 stycznia 2009 roku w Gdańsku. Od tego samego roku na mocy uchwały Rady Miasta Gdańska stadion żużlowy w naszym mieście nosi imię Zbigniewa Podleckiego. 

Autor: Redakcja