Marvyn Cox

MARVYN COX DATA URODZENIA: 11.07.1964 LATA STARTÓW W GDAŃSKU: 1991-1996 NAJWIĘKSZE SUKCESY: FINALISTA CYKLU PRAND PRIX (1995, 1996), FINALISTA IMŚ (1986),  ZŁOTY MEDAL IMEJ (1984), BRĄZOWY MEDAL IMEJ (1983) INNE KLUBY W POLSCE: BRAK

BIOGRAFIA:

Marvyn Cox urodził się 11 lipca 1964 roku w angielskim Whitsable. Anglik swoją żużlową rozpoczynał w Rye House, a pierwszy międzynarodowy sukces odniósł w 1983 roku, gdy we włoskim Lonigo został drugim wicemistrzem Europy Juniorów (triumfował wówczas Australijczyk Steve Baker, a drugi był jedo rodak David Bargh). W 1986 roku startował w finale IMŚ w Chorzowie, w którym zajął 12. miejsce. Później w jednodniowym finale wystąpił jeszcze w 1994 roku, zajmując 6. miejsce. Dzięki temu awansował do nowopowstałego cyklu Grand Prix, w którym utrzymał się przez dwa sezony. Cox na swoim koncie ma ponadto kilka medali DMŚ z reprezentacją Anglii. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Wielkiej Brytanii oraz Niemiec, w barwach których startował w ostatnich latach kariery.

W 1991 roku podpisał kontrakt w lidze polskiej, związując się z Wybrzeżem Gdańsk. "Cocker" błyskawicznie zyskał uznanie, będąc jednym z najlepszych zawodników II ligi i wprowadzając nasz zespół do I ligi, bo pod takim szyldem startowała ówczesna elita. Przez 6 lat startów dla Wybrzeża, Anglik legitymujący się także niemieckim paszportem, sześć sezonów, regularnie notował średnie powyżej 2,400 pkt. na bieg.

W 1993 roku  startując w 46 wyścigach nie stracił ani jednego punktu na rzecz rywala i zanotował średnią biegową 3,000, co zapewniło mu miano absolutnej legendy. Do historii przeszedł w jego wykonaniu m.in. mecz rozegrany 13 października 1991 roku w Rybniku. W barażu o I ligę Wybrzeże rywalizowało z ROW  i na Śląsk pojechało z zaliczką 12 pkt. wywalczoną na własnym torze. Na wyjeździe gdańszczanie ulegli 42:48, ale to wystarczyło, aby awansować do krajowej elity. Bohaterem meczu był właśnie Cox, który zdobył komplet 18 pkt. Jarosław Olszewski dorzucił 11, a John Davis 8 pkt. i nasz zespół cieszył się z powrotu na najwyższy szczebel rozgrywkowy.

- Mam wiele wspaniałych wspomnień z Gdańska, ale ten mecz w Rybniku chyba utkwił mi w pamięci najmocniej. Na mecz pojechało za nami mnóstwo kibiców, a atmosfera była niesamowita. Zdobyłem komplet punktów i wspólnie świętowaliśmy awans Takie momenty zostają z tobą do końca życia - wspomina Marvyn.

Wybrzeże było dla "Cockera" pierwszym i ostatnim klubem w Polsce - od 1996 roku nękały go kontuzje i pech, przez który w sezonie 1999 zmuszony był zakończyć karierę sportową.

- Krótko po tym pomagałem Toddowi Wiltshirowi, który zresztą w 1997 roku ścigał się także dla Wybrzeża. Pracowałem też trochę z młodzieżą i przy silnikach, byłem menedżerem w szwedzkim Vastervik. Pozostawałem mocno zaangażowany w żużel, ale później stanąłem z boku. Zatrudniłem się w Szwecji jako pracownik obsługi technicznej w elektrowni jądrowej, to bardzo ciekawa praca. Swoje życie podzieliłem między Szwecję, Anglię i... Tajlandię, skąd pochodzi moja żona. Tam spędzamy przede wszystkim zimę - dodał legendarny żużlowiec.

Cox stara się co jakiś czas odwiedzać Gdańsk. Nad polskim morzem był m.in. w 2008, 2015 i 2022 roku. Zawita do nas także na przełomie czerwca i lipca 2023, w związku z organizowanym przez Krystiana Plecha turniejem miniżużlowym Golden Boy Trophy poświęconym pamięci naszego wielkiego mistrza Zenona Plecha.

- Nadal nie potrafię pogodzić się z myślą, że nie ma już z nami Super Zenona. Wspaniały człowiek, wybitny zawodnik, gwiazda światowego żużla. Po zakończeniu kariery zawodniczej był cenionym menedżerem. To on zorganizował dla mnie w Gdańsku wszystko tak perfekcyjnie, że tylko przyjeżdżałem na mecz i robiłem swoje - mówi Marvyn.