Lech Kędziora: Zawsze chciałem wrócić do Wybrzeża
08.11.2017, 10:03
Lech Kędziora w sezonie 1999 zdobył z Wybrzeżem nasz jak na razie ostatni medal DMP. Po 17 latach przerwy doświadczony trener wrócił do domu i będzie odpowiedzialny za gdański zespół.
Czy skład, który poznaliśmy we wtorek, to już pana skład, taki jak pan chciał?
Lech Kędziora: Jeszcze brakuje nam jednego zawodnika i będziemy dalej walczyć. Jeszcze w tym tygodniu skład będzie jednak zamknięty.
Czy zgadza się pan z prezesem, że celem tej drużyny ma być awans?
- Oczywiście, że tak. Punkt pierwszy: Prezes ma zawsze rację. Punkt drugi: Prezes ma zawsze rację.
Jesteście na to gotowi jako klub?
- Tak, jak by nie to, to by mnie tu nie było. Ja lubię jasne wyzwania i zdaję sobie sprawę, że moja głowa może polecieć tak, jak Mirka Kowalika, ale zrobię wszystko, by się nie dać. Z tym zespołem można zrobić wynik.
Wraca pan do domu po 17 latach. Ze Straszyna chyba będzie troszkę bliżej na właśnie ten stadion?
- Na pewno bliżej, mam 10 minut drogi i przez ten czas jeszcze mi zbudowali Obwodnicę Południową. Dojazd mam więc znakomity. Będzie wygodniej, bo przez 4 godziny podróży, jak miałem w przypadku dojazdu do Częstochowy, w Gdańsku można wiele zrobić będąc na miejscu.
Czy podczas tych 17 lat był taki moment, w którym szczególnie blisko był pan powrotu?
- Zawsze chciałem wrócić do Wybrzeża, bo uważam że nie dokończyłem na przełomie wieków swojej pracy. Nabyłem dużo doświadczenia, trenując w innych klubach w Polsce i będę to chciał wykorzystać w Gdańsku.
Przez ostatnie sezony nie był pan szczególnie znany ze szkolenia młodzieży. Czy w Gdańsku będzie szansa na to, by skupić się na juniorach i szkółce? Oczekiwania tutaj są bardzo duże.
- Powiem tak. Jak byłem w Wybrzeżu w latach 1998-2000, wspólnie z Lechosławem Bartnickim, który zrobił projekt minitoru, doprowadziliśmy do budowy tego toru. Było szkolenie w trzech grupach dzieci, które zapisaliśmy na motory 50 cc. Miałem tu też grupę młodzieżową, w której jeździli Paweł Stormowski, Dominik Żebrowski, Marcin Łęc, Jakub Niziołek. Było tu trochę młodzieży, ale okres do wyszkolenia był krótki. Teraz miałem sukcesy w Częstochowie, gdzie odziedziczyłem grupę po trenerze Kaflu i doprowadziłem ją do licencji, w tym dziewczynę Monikę Nietykszę. Doprowadziłem też 13-latka do licencji w klasie 250 cc. Chyba ogólnie jestem dobrze przygotowany do pierwszego zespołu i grupy młodzieżowej. To oczywiście nie jest tylko moja zasługa, tylko dobra praca po moim poprzedniku.
Ze wspomnianych wcześniej względów logistycznych, w Gdańsku będzie łatwiej szkolić?
- Oczywiście, przez godziny jakie zajmował mi dojazd, mam już dwa treningi. Już teraz mam plan co robić i co będzie należało do moich obowiązków. Sprostam temu zadaniu i prezes Zdunek nie będzie miał do mnie żadnych pretensji.
Wcześniej szkółka na dużym i małym torze to były inne zespoły. Czy tu się coś zmieni?
- Tak, wszystko tu podlega pod klub i ma być odpowiednio rozwiązane, by odpowiadało prezesowi. Ja chcę spełnić jego wymagania i zrobię to.
Czy jest panu potrzebny drugi trener?
- To już pytanie do prezesa Zdunka. W Częstochowie miałem pierwszą drużynę, młodzież, która zdobyła złote medale DMPJ i szkółkę. Zostały jeszcze małe Lwiątka, ale to inna grupa.
Czy planujecie nabory do szkółki żużlowej, by jak najszybciej znaleźć kolejnych kandydatów do jazdy na żużlu?
- Tak, już teraz chcemy wykorzystać okres zimowy. Trzeba będzie pojeździć po szkołach i wybrać 10-12-letnich chłopców, którzy mogliby jeździć na motocyklach o różnych pojemnościach. Mamy w Gdańsku warunki, minitor obok dużego toru i trzeba pracować.
Zimowy nabór pokaże hart ducha młodzieży?
- Dokładnie, bo trzeba przed pierwszym wyjazdem na tor sprawdzić kandydata do jazdy pod względem gimnastyki, zobaczyć czy nie ucieka z WF-u, bo to najważniejsze (śmiech). Wówczas widać jak się zachowuje młody człowiek i można prowadzić go w odpowiednim kierunku.
Autor: Redakcja
